Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne wnioskiem o rentę

Pod koniec korzystania z długotrwałego zwolnienia lekarskiego złożyłem wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. Po przebadaniu mnie przez lekarza orzecznika otrzymałem orzeczenie, z którego wynika, że jestem częściowo niezdolny do pracy. ZUS odmówił mi świadczenia rehabilitacyjnego i pouczył, że mam wystąpić o rentę. Zrobiłem dokładnie jak mnie pouczono, z tym że od złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne do złożenia wniosku o rentę minęło prawie 2 miesiące. Co zostanie uznane w moim przypadku za datę złożenia wniosku o rentę?

Z zasad dotyczących przyznawania świadczeń wynika, że:

świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy,
rentę z tytułu niezdolności do pracy wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do niej, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Tak stanowią odpowiednio art. 18 ustawy zasiłkowej oraz art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2016 r. poz. 887), zwanej ustawą emerytalną.

Jeśli chodzi o prawo do renty, to powstaje ono z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Przy czym gdy ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy, prawo do renty powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku, świadczenia lub wynagrodzenia (art. 100 ust. 1-2 ustawy emerytalnej). Uznanie ubezpieczonego za osobę niezdolną do pracy jest jednym z warunków wymaganych do nabycia prawa do tego świadczenia. Kolejny to udokumentowanie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w wymiarze zależnym od wieku ubezpieczonego, w którym stał się on niezdolny do pracy. Ponadto niezdolność zainteresowanego musi powstać m.in. w okresie ubezpieczenia albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od jego ustania. Szczegółowo kwestie te określa art. 57, 58 ustawy emerytalnej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Czytelnik wystąpił z wnioskiem o rentę przed dniem, w którym decyzja o odmowie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego stała się prawomocna. Zakładając, że po wyczerpaniu zasiłku chorobowego spełni on warunki do nabycia prawa do renty, to będzie miał szansę na jej wypłatę począwszy od zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego.

Kiedy data złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne może być datą wystąpienia o rentę?

W razie odmowy prawa do świadczenia, o którego przyznanie zainteresowany zgłosił wniosek, organ rentowy informuje go o możliwości ubiegania się o inne świadczenie lub świadczenie ustalane przez organ rentowy na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli z akt sprawy wynika, że miałby do niego prawo. Jeżeli zgłoszenie wniosku o inne świadczenie na wskazanych warunkach nastąpi przed dniem, w którym decyzja odmowna stała się prawomocna, za datę zgłoszenia tego wniosku przyjmuje się datę zgłoszenia poprzedniego wniosku, jeżeli zainteresowany tego zażąda.