Świadczenie rehabilitacyjne rozpoczynające się w pierwszym kwartale 2013 r. nie podlega waloryzacji

Pracownik, który wyczerpał okres zasiłkowy na początku stycznia br., poinformował pracodawcę, że lekarz orzecznik ZUS przyznał mu świadczenie rehabilitacyjne na okres 3 miesięcy. Czy pracodawca może podjąć wypłatę świadczenia nie posiadając jeszcze decyzji ZUS w tej sprawie? Czy należy przeprowadzić waloryzację podstawy wymiaru świadczenia?

Pracodawca nie może podjąć wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli nie posiada decyzji ZUS o jego przyznaniu. Podstawa wymiaru świadczenia przyznanego w I kwartale br. nie podlega waloryzacji.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Oznacza to, że przed przejściem na świadczenie rehabilitacyjne pracownik powinien wykorzystać okres płatności wynagrodzenia chorobowego i zasiłku, czyli 182 dni lub 270 dni przy gruźlicy oraz chorobie przypadającej w okresie ciąży.

Na 6 tygodni przed wyczerpaniem okresu zasiłkowego, ubezpieczony składa do ZUS wniosek o świadczenie rehabilitacyjne, wypełniając druk ZUS Np-7 i dołączając do niego zaświadczenie lekarskie na druku ZUS N-9 (w miarę potrzeby składa również ankietę pracodawcy na druku ZUS N-10).

Podstawę do wydania decyzji ZUS w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego stanowi orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, kwalifikujące stan zdrowia pracownika do jego przyznania. ZUS przesyła pracodawcy decyzję, wskazując okres, na który zostało przyznane świadczenie rehabilitacyjne oraz jego procentową wysokość. Na tej podstawie pracodawca podejmuje jego wypłatę.

Jeżeli chodzi o zasady waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego, to zostały one określone w art. 19 ust. 2 ustawy zasiłkowej. W myśl tego przepisu, podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego podlega waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień świadczenia. Oznacza to, że podstawa wymiaru świadczenia podlega waloryzacji tylko raz, o ile wskaźnik waloryzacji w danym kwartale przekroczy 100%. W I kwartale 2013 r. nie waloryzuje się podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ wskaźnik waloryzacji wynosi 96,3%.

Oczywiście, jeśli ustalona podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego jest niższa od najniższej podstawy wymiaru obowiązującej w 2013 r. (tj. odpowiednio 1.104,51 zł lub 1.380,64 zł), to podlega ona odpowiedniemu podwyższeniu.

Przykład

Pracownik wyczerpał 182-dniowy okres zasiłkowy z dniem 7 stycznia 2013 r. Podstawę wymiaru zasiłku stanowiła kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w wysokości 1.984,67 zł (kwota pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Stawka dzienna zasiłku chorobowego wynosiła 52,92 zł, tj. 1.984,67 zł x 80% : 30.

Od 8 stycznia 2013 r. zostało pracownikowi przyznane świadczenie rehabilitacyjne na okres 3 miesięcy. Ponieważ pierwszy dzień świadczenia przypada w I kwartale 2013 r., podstawa jego wymiaru nie podlega waloryzacji i wynosi 1.984,67 zł. Stawka dzienna świadczenia rehabilitacyjnego wynosi 59,54 zł, tj. 1.984,67 zł x 90% : 30. Jeśli świadczenie rehabilitacyjne zostanie przedłużone, to za każdy dzień tego świadczenia (przypadający po upływie pierwszych 90 dni świadczenia) pracownik otrzyma 49,62 zł, tj. 1.984,67 zł x 75% : 30.